Γ Η Ν ελληνίδα, που θερμαίνει τα ιερά οστά των νεότερων θυσιών του έθνους, από το 1955-59 της ΕΟΚΑ, το 1964 και το 1974, ώς τον Τάσο Ισαάκ, τον Σολάκη Σολωμού και τον Αρχηγό Φλωράκη, επέλεξε για να ταφεί ο Δημήτρης Ματαφιάς.
Μ α τ α φ ι ά ς !
EΙΡΗΣΘΩ
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
Γ Η Π Α Ν Α Ρ Χ Α Ι Α ΕΛΛΗΝΙΣ, εκεί πλησίον της αρχαίας Αμαθούντος, θα σκεπάζει από σήμερα τον, εκ Λευκάδος επιλέξαντα να 'ναι ες αεί και Κύπριος, στρατηγό Δημήτρη Ματαφιά. Εδώ, «στην άκρη του αρχιπελάγους, στο περήφανο κομμάτι του περήφανου ελληνικού έθνους», όπως ο ίδιος διαμηνούσε στα πλέοντα κατά δω σκάφη του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, όταν ήταν, το 1985-86, Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς.
Η Ξ Ε Ρ Ε, από τότε που ήταν εδώ, στα 43 του, διοικητής του 241 Τάγματος Πεζικού, ο Ματαφιάς ότι: Δυόμισι χιλιάδες χρόνια μετά που οι μηδίσαντες Αμαθούσιοι κρέμασαν «τρόπαιο» το κεφάλι του θυσιασθέντος, κατά των Περσών, Ονήσιλου, μελίσσι στην Πύλη των Τειχών, υπήρχαν έκτοτε εδώ και του Ονήσιλου γνήσιοι απόγονοι, μα και των Αμαθουσίων. Ήξερε. Και επέλεγε τους πρώτους. Υπόδειγμα γενόμενος ο ίδιος με τις πράξεις του. Με τη γενναία, ακούραστη και, ατσαλάκωτης πάντα αξιοπρέπειας, ανιδιοτελή προσφορά στο υπέρτατο καθήκον της ένοπλης προσφοράς στην πατρίδα. Και στο απελευθερωτικό όραμα του λαού.
Γ Η Ν ελληνίδα, που θερμαίνει τα ιερά οστά των νεότερων θυσιών του έθνους, από το 1955-59 της ΕΟΚΑ, το 1964 και το 1974, ώς τον Τάσο Ισαάκ, τον Σολάκη Σολωμού και τον Αρχηγό Φλωράκη, επέλεξε για να ταφεί ο Δημήτρης Ματαφιάς.
Μ Ε ΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ του θανάτου του, 20 ολόκληρα χρόνια μετά που παραιτήθηκε από τη 13μηνη αρχηγία του ΓΕΕΦ και 32 χρόνια αφ' ότου διοικούσε το 241ΤΠ, πλήθη Κυπρίων διαλαλούν με συγκίνηση την υπερηφάνειά τους, ότι υπηρέτησαν υπό τας διαταγάς του Ματαφιά. Διότι ήταν κοπιώδες ε π ί τ ε υ γ μ α, χρειαζόταν μόχθος και συνειδητή διαρκής εγρήγορση, να υπηρετείς την πατρίδα με διοικητή και αρχηγό τον Ματαφιά. Έπρεπε κάθε λεπτό να μη λουφάρεις, να μην «παίζεις πελλόν», αλλά να αποδεικνύεις εμπράκτως ότι ήσουνα του Ονήσιλου και όχι των μηδισάντων Αμαθουσίων. Είτε με το φτυάρι, στο ζύμωμα του τσιμέντου για τα πολυβολεία του 241ΤΠ, είτε στα «πολεμικά πανεπιστήμια» όπως είχε αναπτύξει τα πεδία βολής της ΕΦ. Ήταν κόπος και συνειδητός μόχθος, να 'σαι φίλος του Ματαφιά, στη Λήμνο, στη Λέσβο, στην Κύπρο, στην υπόθεση αντιμετώπισης του Αττίλα, των πατρώνων του και των υποτελών τους, στην υπόθεση της απελευθέρωσης των λαών.
Μα δεν είναι κανένας κόπος να πεις και να διαλαλήσεις, τι είδους διαχρονικό υπόδειγμα παραμένει για όλους, «όσοι ζωντανοί». Αρκεί μόνο μια λέξη:
Μ α τ α φ ι ά ς !
Στην μνήμη του Στρατηγού Δημήτριου Ματαφιά....ας ςίναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει..
Η ΜΙΤ θα δολοφονούσε το στρατηγό Ματαφιά
Vatan
(12/5/2009)
ο Μουράτ Γιλντιρίμ, γιος του Μαχμούτ Γιλντιρίμ, γνωστού με την κωδική ονομασία «Γεσίλ» (Πράσινος), έγραψε βιβλίο αναφορικά με τη ζωή του πατέρα του, για τον οποίο υπάρχουν ισχυρισμοί ότι εργάστηκε για τη ΜΙΤ και την Υπηρεσία Πληροφοριών της Στρατοχωροφυλακής JİTEM και ότι ήταν ο ηθικός αυτουργός, αλλά και ο εκτελεστής, πάρα πολλών δολοφονιών, που μέχρι σήμερα παραμένουν ανεξιχνίαστες.
Στο εν λόγω βιβλίο και στο κεφάλαιο «Επιχειρήσεις στο εξωτερικό» περιλαμβάνονται οι επιχειρήσεις, στις οποίες είχε λάβει μέρος και ο Γιλντιρίμ.
Ο γιος του, αναφορικά με το θέμα αυτό, γράφει: «Ο πατέρας μου συμμετείχε σε άπειρες επιχειρήσεις τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Μετά την εγκατάστασή μας στην Άγκυρα, γνωρίζω ότι μετέβη στην Ιταλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, το Ιράν, την Ουγγαρία, το Βέλγιο, τη Ρουμανία, τις Βρυξέλλες και τη Βηρυτό. Δεν γνωρίζω, όμως, το σκοπό των ταξιδιών του.
Μετέβησαν, επίσης, στην Ελλάδα για έναν στρατηγό. Για την ακρίβεια, δεν θυμάμαι εάν ο Έλληνας ήταν ναύαρχος ή στρατηγός. Οι δικοί μας τον είχαν εντοπίσει στην κοιλάδα Μπεκάα. Τον φωτογράφισαν ενώ έμπαινε και έβγαινε στον καταυλισμό Μαχσούν Κορκμάζ. Αυτός, όχι μόνο παρείχε υποστήριξη στο ΡΚΚ, αλλά εκπαίδευσε και τους τρομοκράτες.
Μεταβαίνουν, λοιπόν, στην Ελλάδα, προκειμένου να διοργανώσουν μια επιχείρηση. Όμως, συμβαίνει μια αναποδιά, με συνέπεια η Ελληνική Αστυνομία να συλλάβει τον πατέρα μου. Τον βασανίζουν για τρεις-τέσσερις ημέρες, προκειμένου να τον αναγκάσουν να μιλήσει. Ο πατέρας μου δεν μιλά. Κατόπιν αυτού, παραδίδουν τον πατέρα μου σε τουρκική αντιπροσωπεία, η οποία είχε κινητοποιηθεί. Οι ελληνικές Υπηρεσίες Πληροφοριών, τη στιγμή που τον παραδίδουν, λένε: “Ελπίζουμε να μην έχετε άλλον άνθρωπο σαν και αυτόν”».
[ΣΗΜΕΙΩΣΗ της εφημερίδας: Ο ε.α. στρατηγός Δημήτρης Ματαφιάς είχε συναντηθεί αρκετές φορές με τον Οτζαλάν στην κοιλάδα Μπεκάα. Είχε συμμετάσχει σε πολλές συναντήσεις του ΡΚΚ στην Αθήνα. Μάλιστα, ισχυριζόμενος ότι είναι και ο εκπρόσωπος του Οτζαλάν, είχε διαβάσει δικά του μηνύματα.]
Στο καλό Στρατηγέ
Στο καλό περήφανε και γενναίε Στρατηγέ. Που κράτησες τον όρκο σου και πραγματικά πίστεψες στην αποστολή σου. Που είχες το θάρρος και την αξιοπρέπεια να παραιτηθείς όταν δουλικές πολιτικές αποφάσεις υπέσκαπταν την αποστολή την οποία ως εύορκος Έλληνας αξιωματικός είχες αναλάβει. Που δεν σε γέλασαν οι γλυκόφωνες σειρήνες της δήθεν προσέγγισης του εχθρού και άφεσης των αμαρτιών του. Στο καλό. Και μακάρι κάποτε οι σύγχρονοι “Αρχηγοί ΓΕΕΘΑ και ΓΕΕΦ” να διαβάσουν την βιογραφία σου για να μορφωθούν και να παραδειγματιστούν…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου